เป็นจังได๋เจ้าสบายดีบ่ คิดฮอดบ่หน้อคนอยู่ทางพี้ โอ้ อ้ายคิดฮอดเจ้าหลาย

กลับคืนมาใกล้ได้กินข้าวใหม่ มาเฮ็ดข้าวหลาม ขาดคนงามคือข้าวหลามบ่มีกะทิ

* นอนบนกองฟาง อ้ายกะเผอหอมแก้มนาง จับมือบางๆของนางมาวางใว้ ที่กลางใจ เจ้ากะอ้ายที่อ้ายแตะต้อง มองหมอกที่ลงจางๆแสงจันทร์ก็ค่อยส่องทาง ว่าเฮาสองคนสิบ่หนี้ห่างแค่มองตากะฮู้ใจ แต่ตอนนี้เจ้าไปอยู่ใส

**ถ้าบ่มีเจ้าอ้ายส่ำนกขาดคู่. ใจมันหดหู่สู้ลำพังต่อบ่ได้ คิดฮอดเจ้าแฮงหลาย ลมหนาวพัดซูนกายวีๆคิดฮอดปั้นข้าวจีทาไข่ ที่เจ้าเคยป้อนให้

**อยู่ใสหล่าฟ่าวกลับคืนมาอ้ายถ่าค่อย ใจดวงน้อยลำพึงลำพันฝันหา ได้แต่ส่งความฮักผ่านข้างฝาเถียงนา หวังว่าได้ส่งความฮักไปฮอดเจ้า ฝากทะเลภูเขาสายลมพัดผ่าน ว่าอ้ายนั้นสิมีแต่เจ้าตลอดกาล อ้ายสิฮักแต่เจ้านั้น เฝ้ากลับคืนเมือบ้านเด้อ หล่าเอย โอ..........

โซโล............

ซ้ำ * * *

*