Τα λόγια μοιάζουνε με σφαίρεσ οι νύχτεσ βαριέσ
Οι μέρεσ που περνούνε όλο πιο σκοτεινέσ
Έφυγεσ χθεσ και δεν θεσ να αφήσεισ σημάδι
Το άυριο περιμένω μα απέχει ένα βράδυ
Νοιώθω το χάδι άλλα μάλλον γελιέμαι
Θέλω να σε δω αλλά κρατιέμαι
Τόσο μακριά για να έρθεισ κοντά μου
Νοιώθω πωσ ακούω την φωνή σου στ'αυτιά μου
Όλα μου τα όνειρα μια μελαγχολία
Από τότε που'φυγεσ χάνω την ουσία
Πωσ μπορείσ να ακουμπάσ έτσι ξένο σώμα
Και το χτεσ μασ να ξεχνάσ
Σε θέλει όπωσ εγώ που τα'δινα όλα για σένα
Φιλάει όπωσ εγώ που έλιωνα σ'ενα σου βλέμμα
Σε νοιώθει όπωσ έγω που σου'δωσα σώμα και πνέυμα
Σε παρακαλώ σαν τον φιλάσ μην σκέφτεσαι εμένα
Πριν να φτάσει στο τέλοσ αυτή η φάση
Πριν ραγίσει το γυαλί πριν να σπάσει
Είχαν όλα σχεδόν ξεθωριάσει
Μία στάση μία ανάσα πριν φύγω
Πάντα στο ίδιο θα καταλήγω
Η συνείδηση μου θέλει να μάθει
Τόνομα μου στην ψυχή σου αν γράφει
Ότι και να έκανεσ σου το συγχωρούσα
Και τα ίδια θα'κανα 2 φορέσ αν ζούσα
Τησ καρδιάσ μου το κλειδί πια είναι χαμένο
Δεν υπάρχει επίστροφη σε όσα μου πήρεσ εσύ
Σε θέλει όπωσ εγώ που τα'δινα όλα για σένα
Φιλάει όπωσ εγώ που έλιωνα σ'ενα σου βλέμμα
Σε νοιώθει όπωσ έγω που σου'δωσα σώμα και πνέυμα
Σε παρακαλώ σαν τον φιλάσ μην σκέφτεσαι εμένα
Σαν τον κοιτάσ σαν τον φιλάσ όταν θα είσαι μακρία μου
Σαν τον κοιτάσ σαν τον φιλάσ όταν θα είσαι μακρία μου
Μην σκέφτεσαι εμένα μην σκέφτεσαι εμένα